Pogrzeb Wisławy Szymborskiej

Treść

Na cmentarzu Rakowickim w Krakowie odbył się wczoraj pogrzeb Wisławy Szymborskiej, laureatki Literackiej Nagrody Nobla. Zgodnie z ostatnią wolą zmarłej, ceremonia miała charakter świecki.

Poetkę żegnali członkowie jej rodziny, przyjaciele oraz przedstawiciele władz. Urna z prochami zmarłej została odprowadzona z Domu Pożegnań do grobowca rodzinnego. Ceremonii przewodniczył aktor Andrzej Seweryn. - Żegnamy dziś Wisławę Szymborską, wielką damę poezji. Jej śmierć jest ogromną stratą dla nas wszystkich. Pozostanie człowiekiem wielkiej skromności i ciepła - wspominał zmarłą Seweryn. W imieniu środowiska literackiego słowa pożegnania wygłosił Adam Zagajewski. - Miała dar pisania dla samotnych i zakochanych, szczęśliwie i nieszczęśliwie, lecz także dla zbiorowości... Swoją poezją towarzyszyła polskiej zbiorowości przez kilkadziesiąt lat - mówił o poetce. Kiedy urnę składano do grobowca, rozległ się, zgodnie z ostatnią wolą Szymborskiej, utwór "Black Coffee" Elli Fitzgerald, jej ulubionej wokalistki jazzowej. Również Kraków postanowił pożegnać poetkę muzycznie, dlatego zamiast hejnału z wieży mariackiej popłynęła w samo południe melodia napisana do wiersza Wisławy Szymborskiej "Nic dwa razy się nie zdarza". Oprócz przyjaciół w uroczystościach pogrzebowych udział wzięli m.in. prezydent Bronisław Komorowski, premier Donald Tusk, marszałkowie Sejmu i Senatu - Ewa Kopacz i Bogdan Borusewicz. - Pragnę podkreślić jedynie to, że pozostawia nam wielki dar, że pozostawia nam zapisaną w wierszach umiejętność dostrzegania wokół siebie zwykłych odruchów piękna i radości świata - mówił Komorowski.
Wisława Szymborska zmarła 1 lutego w swoim krakowskim mieszkaniu. W lipcu skończyłaby 89 lat. Debiutowała zaraz po wojnie w roku 1945 wierszem "Szukam słowa" opublikowanym w "Walce", dodatku literackim do "Dziennika Polskiego". Była członkiem ściśle związanego wtedy z komunistyczną władzą Związku Literatów Polskich, co widoczne jest w jej twórczości z tego okresu (wiersze m.in. "Młodzieży budującej Nową Hutę" czy "Lenin"). W latach późniejszych Szymborska odstąpiła od pisania tekstów zaangażowanych po stronie socjalizmu. Kolejne tomy jej poezji to m.in.: "Sól" (1962), "Sto pociech" (1967), "Wszelki wypadek" (1972), "Koniec i początek" (1993), "Chwila" (2002), "Dwukropek" (2005) i "Tutaj" (2008). W roku 1996 Wisława Szymborska otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.

AB

Nasz Dziennik Piątek, 10 lutego 2012, Nr 34 (4269)

Autor: au