Drugi pogrzeb po 70 latach
Treść
Szczątki ks. abp. Józefa Teofila Teodorowicza, metropolity lwowskiego obrządku ormiańskiego, wybitnego teologa, posła oraz senatora II Rzeczypospolitej, spoczną na cmentarzu Obrońców Lwowa. To zwieńczenie wieloletnich starań o ekshumację, prowadzonych przez władze Polski, środowiska ormiańskie oraz Andrzeja Przewoźnika, sekretarza generalnego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, który zginął pod Smoleńskiem.
- 10 maja dokonano ekshumacji szczątków ks. abp. Teodorowicza, a jego długo oczekiwany pochówek we własnym grobie odbędzie się uroczyście 7 czerwca z udziałem m.in. ks. kard. Kazimierza Nycza i ks. abp. Mieczysława Mokrzyckiego - mówi Krzysztof Teodorowicz z Fundacji Ormiańskiej KZKO. Metropolita warszawski, a zarazem ordynariusz wiernych obrządku ormiańsko-katolickiego odprawi Mszę św. żałobną. Ceremonia odbędzie się na cmentarzu Orląt Lwowskich, gdzie zostanie wybudowany ołtarz polowy. Ewangelia w języku ormiańskim i mitra biskupia zwieńczą trumnę ze szczątkami arcybiskupa położoną na kobiercu. Homilię wygłosi metropolita lwowski obrządku łacińskiego ks. abp Mieczysław Mokrzycki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Ukrainy. Następnie trumna zostanie przeniesiona do grobu, który znajduje się blisko kaplicy. - Tej ceremonii już w rycie ormiańskim przewodniczyć będzie ks. Artur Awdaljan, proboszcz naszej parafii centralnej ormiańsko-katolickiej w Polsce. Oczywiście zaproszeni są wszyscy hierarchowie wspólnot chrześcijańskich na Ukrainie, podobnie jak przed wojną, podczas pierwszego pogrzebu w 1938 r., byli obecni przedstawiciele prawosławia i Kościoła greckokatolickiego - zauważa Maciej Bohosiewicz, przewodniczący Fundacji Ormiańskiej KZKO.
Ksiądz abp Józef Teofil Teodorowicz urodził się 25 lipca 1864 r. w Żywaczowie na Pokuciu. W 1887 r. przyjął święcenia kapłańskie w obrządku ormiańsko-katolickim. W 1901 r. został powołany na arcybiskupa lwowskiego. Prowadził energiczną działalność niepodległościową i społeczną. W okresie 1902- -1918 jako poseł do Sejmu Krajowego we Lwowie i Izby Panów w Wiedniu bronił spraw polskich. W 1905 r. zaangażował się w sprawę strajków szkolnych w Wielkopolsce. Podczas I wojny światowej wraz ze św. Józefem Bilczewskim, katolickim arcybiskupem lwowskim, stawał w obronie osób doznających krzywd ze strony cywilnych i wojskowych okupacyjnych władz rosyjskich. W roku 1917 na forum wiedeńskiej Izby Panów ogłosił, że celem Polaków jest restytucja integralnej Polski. Na początku listopada 1918 r. rozpoczął aktywny udział w pracach nad organizowaniem państwowości polskiej. W okresie międzywojennym angażował się w działalność polityczną. W latach 1919-1922 działał jako poseł niezależny na Sejm Ustawodawczy i wiceprzewodniczący klubu poselskiego Związku Ludowo-Narodowego, a w latach 1922-1923 senator z ramienia Stronnictwa Chrześcijańsko-Narodowego do chwili, gdy na polecenie Papieża Piusa XI zrezygnował z mandatu. Zmarł 4 grudnia 1938 r. we Lwowie. W uznaniu jego zasług dla Rzeczypospolitej ogłoszono wówczas żałobę narodową. Został pochowany na cmentarzu Obrońców Lwowa. Jego zwłoki w obawie przed profanacją podczas okupacji sowieckiej zostały potajemnie przeniesione do prywatnego grobowca na Cmentarzu Łyczakowskim. O ekshumację i ponowny pochówek ks. abp. Teodorowicza na cmentarzu Orląt Lwowskich zabiegały m.in. władze Rzeczypospolitej Polskiej, środowiska ormiańskie oraz Andrzej Przewoźnik, szef Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Po dokonaniu niezbędnych formalności planowano dokonać przeniesienia doczesnych szczątków na wiosnę 2010 roku. Śmierć sekretarza generalnego Rady spowodowała opóźnienie tych działań o ponad rok.
Jacek Dytkowski
Nasz Dziennik 2011-06-03
Autor: au